El sabîi derviş ola,
Nûhu tanîmış ola,
Dert çekmen zorısa,
Sat sâbîiyi oyala.
Bu âdem de hoş imiş,
Mahlûkâtı boş imiş.
Dert çeken mahlûk imiş.
Cezâsını âdem çeker.
Unutma derviş oyalan,
Namaz, oruç yetmez imiş.
El sabîi dünya nimet.
Allah nîmet vermez imiş.
Âhir inancın olsa,
Dünyâ malın satmaz idin.
Namaz, oruç boşa kılma.
Günahların tâmu için.
Cehennemde yanacaksın.
Dört eliyle mahlûkat,
Yapışacak tabiiyyat.
Cayır cayır, yanacaksın.
Her secdemde beddua
Bunca vebâlim boynuna
Âhirinde o mahlûkun,
Arasında ben de ola.
İçin için kızaracak.
Enciğin ûnü kadar.
Herkes bilir dikkat et,
Âdiliğini ey âdem.
Âdem satsan suçtur,
Vahşî satsan günah.
Allah’da seni satacak.
Albîz’âlâ’ya.
Kayıt Tarihi : 10.5.2021 23:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!