Döküldü sözler istemeden etrafa,
Koştu ellerim topladı, vurup ağzıma dört yandan,
Getirdi hizaya.
Yeri geldi,
Bir sürü sözcük
Koştu ardı ardına.
Ulaşamadım,
Geri geldi bana.
Dökülen sözleri
Ellerim
Tuttu götürdü sana.
Bağırmak geldi içimden,
Açtım ağzımı,
Koşup dizildiler parmaklarım ağzıma,
Sordum: ''niçin? ''
Seslendiler bir ağızdan:
''Kaleyi penaltıdan kurtarmak için''
Kayıt Tarihi : 14.3.2007 13:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kızdığımız zaman yeri gelir kendimize, öfkemize, ağzımızdan çıkan sözlere engel olamayız. Elimizde olmadan öfkeli sözler dökülüverir insanın ağzından. İşte burda da ellerimiz yardıma koşar; dizilirler parmaklar kaleyi penaltıdan koruyan futbolcular gibi...
sebep olabilirler,duracakları yerde durmazlarsa...
Saygılarımla,
Ünal Beşkese
saygı ve sevgiler...
TÜM YORUMLAR (2)