Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Henüz kendimizi bilmeye başladığımız anda başlar büyüklerimiz. ' öyle giyme, şöye gezme, erkek arkadaş edinme, yolda gülme, önüne arkana bakma , göreler ne der sonra' demeye. O yaşlarda başlıyoruz kendimiz için değil hep başkaları için yaşamaya ve bu yaşam ölümüne kadar devme diyor istemesekte.
Hep kendimiz için değil sokataki insan için, komuşularımız için, akrabalarımız için v.s yaşamaya başlıyoruz ve birde geri dönüp bakıyoruz ki kendimiz için yaptığımız kocaman bir sıfır.
Çok güzel bir konuya değinmiş kalem ve yürek. Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Sevgiler yüreğinize
Birilerinin çıkmasını herkes birbirinden bekliyorda onun için kimse çıkmıyor.
Genç kız denize düşmüş çırpınıyor, yüz kişi sinema seyreder gibi bakıyor, kız az kalsın boğulacak. Derken bir genç denize atlıyor, kız ona sarılıyor, sahilden ip atıyorlar gençler ipe tutunuyor ve sahile çıkıyorlar.Birileri delikanlıyı tebrik ediyor cesaretinden dolayı - bravo delikanlı nasılda kurtardın kızı diyecek oluyor. Delikanlı- Birisi beni arkamdan denize itti, bir bulursam diye burnundan soluyor... Velhasıl kahramanlık zor...
Ama İnşallah birileri çıkar. Kutlarım, saygılar.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta