Yaşadık hep onun bunun için
Kendi evimiz hapishane
Dışarısıda,
Kafamızın içinde; hep elalem ne der?
Yaptığımız
Yapacağımız herşeyde
Yediğimiz yemekte
Giydiğimiz elbisede
Çektiğimiz acıda
Hep el vardı
El alem ne der?
Yalnız değiliz
Yanlız olsak da;
Nötrdamın kamburu gibi,
Sırtımızda hep el var
Ne der el alem diye diye
Ölçümüz hep elalem oldu
Kendimiz olamadık bir türlü
Düşününce herkese uygun olsak diye,
Düşünüyorduk
Bütün millet birilerine şirin görünmek için,
Yeter artık birileri çıksın acıda olsa, gerçekleri göstersin
Biz kimiz, neyiz? Desin!
Niçin yaşıyoruz
Neden acılarımızı elalem taşımıyor?
Peki ya biz neden el alem için yaşıyoruz?
Hani öyle değil, böyle desek;
Bir sen mi kaldın doğrucu?
El ne yapıyorsa sen de öyle yap
Görmezlikten gel
Bir kulağından girsin, diğerinden çıksın
Diye diye
Kendimiz olamadık bir türlü
Bad Hersfeld, 22.8.1998
Zeynep ŞekerciKayıt Tarihi : 11.5.2007 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hep kendimiz için değil sokataki insan için, komuşularımız için, akrabalarımız için v.s yaşamaya başlıyoruz ve birde geri dönüp bakıyoruz ki kendimiz için yaptığımız kocaman bir sıfır.
Çok güzel bir konuya değinmiş kalem ve yürek. Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Sevgiler yüreğinize
Genç kız denize düşmüş çırpınıyor, yüz kişi sinema seyreder gibi bakıyor, kız az kalsın boğulacak. Derken bir genç denize atlıyor, kız ona sarılıyor, sahilden ip atıyorlar gençler ipe tutunuyor ve sahile çıkıyorlar.Birileri delikanlıyı tebrik ediyor cesaretinden dolayı - bravo delikanlı nasılda kurtardın kızı diyecek oluyor. Delikanlı- Birisi beni arkamdan denize itti, bir bulursam diye burnundan soluyor... Velhasıl kahramanlık zor...
Ama İnşallah birileri çıkar. Kutlarım, saygılar.
Birol Hepgüler.
TÜM YORUMLAR (2)