gün gelecek kendine ırayıp
yavaş yavaş ölen neşelerin yasını tutacaksın
gün gelecek
bir köşeye ilişip
sararan çiçeklerle anılmak istemeyen arzuların senden kenar gezmesine hüzünle bakacaksın
gün gelecek
göçen kuşların vefasızlığı yüreğini aşındıracak
ölü yıllara basarak
yanlızlığına doğru yol alacaksın
bu mevsim
ölmüş renklerin cenaze merasimidir
nereye gitsen ayazında ağırlanacak
toprağın sıcaklığına bir daha dokunamacaksın
gün gelecek
içindeki cephaneliği boşaltıp
yüreğini yıpranmış eski bir mendil gibi katlayıp
gözden uzak bir yere koyacaksın
kaçarın yok
sen de
evet sen de
ufukta daralan yollar
akan sular gibi
azalarak kaybolacaksın
Kayıt Tarihi : 4.8.2024 20:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)