Vedalaşıp küçük burjuva hayatına,
Ardıma düşüp gelmeye var mısın el kızı?
Rabbinden başkasına diz çökmeyen bu adama,
Mecbur değilken katlanmaya ne dersin el kızı?
Isınırken geniş kaloriferli evlerde,
Sobası her zaman yanmayan iki göz evimde,
Isıtmama nasırlı avuçlarımda, narin ellerini,
Ne dersin el kızı?
Niyet edip senin için, dua ettim Allah’a,
İçli türkülerle geçtim geceden sabaha,
Hani rüyamda gördüğüm kızımı vermeye bana,
Allah’ın emri Peygamberin kavliyle,
Ne dersin el kızı?
.
Alp Arslan
Kuğulu Park / Ankara - 1995
Kayıt Tarihi : 9.12.2016 22:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Akrostiş şiirdir. Kısmen eşime evlenme teklifi yaptığım anı anlatır.
istek allahın emri ile olunca işallah evet der ama gel görki lüks hayattan sobalı gecekonduya gelmesi biraz sır be dost şimdi köyden kaçmaya çalışıldığı çağda kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)