El, süreci kendi hevesi doğrultusunda başarılı kılamadığı durumlarda; köleci, El ittifaklı yeni sentezler ortaya koyuyordu. Sentez içinde El'ler; dönüşümlü (münavebeli) olmakla yönetimde bulunuyorlardı. Dönüşüm çevrimleri mevsimden mevsime; altı ay da bir gibi durumlarıyla El’ler ittifaklı köleci inşayı yönetiyordular. Hatta kimi kes yapılan müsabakalar sonunda yönetimin başına geçiyordular.
El'in El olma iddiası birçok yeni salınımlara neden oluyordu. Bu salınımlardan biri El iktidarının veya El tahtı olan arşın ya da El saltanatının; tagutluk iddiasıyla sallantıda olup; sık sık el değiştirir olduğunun görülmesiydi. El kavgaları, hem El'ler arasında bir kavga; hem El ile köleler arasında entrika, dalavere ve suikastlardı.
İşte bunlar El desisesi olmakla; El kavgaları bir taht kavgası; bir güç kavgası; bir egemenlik kavgasıydı. Bir El’in, diğer El üzerinde de El olma iddiası olan tagutluk; güç ve iktidar sahibi olmakla bir sentez, bir tevhit ve giderek te bir teklik kavgasıydı. Birbirine göre farklı durumları içeren bir birleşme; çözülme; yeniden birleşme süreçleriydi. Failler ve faul durumlar hep farklıydı. Ama süreç imleyeni hep sahipçe egemen oluş ve saltanat kavgaları olmakla hep aynıydı.
Taguti hareketlerin istikrarı çabuk bozuluyordu. Bu nedenle yerilmekle beraber; tagut olma arzusu uzlaşıcı da olabilen (konsensüs yapıcı) süreçlerdi. Bir El böylece oligarşi türü yönetim içinde oluyordu. Yani El’ler arası tagut olucu lük diğer yandan da güç ve iktidarın paylaşımıydı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta