El kapısı; mapus damı, hır yeri.
İçinde bir yar olmasa patlanır.
Katlan Gönül! geçim yeri, sır yeri.
Gülü seven, dikenine katlanır.
Şu Dünya da bir tomurcuk gülüm var.
Koklamanın bedeli var, zulüm var
Bu da geçer, geçmeyen tek ölüm var
Badireler; metanetle atlanır.
İnsan olan insan, gönül mü kırar?
Sanma kötülüğe kötülük yarar.
Keskin sirke kendi küpüne zarar.
Sabır ile, ekşi koruk tatlanır.
Nisari Özdoğan
Kayıt Tarihi : 28.5.2006 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'Ali'yi Gördün mü' adlı romanımdan. Destancı Haççe yeni evlendiği sıralarda özellikle kaynanasının tavır ve davranışlarından bunaldığı bir zamanda teslli yi destanlarda aramaktadır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!