Hayat bana cocukken oyun oynama sansi vermedi asla.
Belkide, bu yuzden aldandim maruz kaldigim oyunlara.
Cocuk kalan yanlarimla buyumek,
Veyahut buyuyememek hicbir zaman.
Bir cocuk edasiyla tuttugum ellerinin elimden kayip bir baska eli tutmasi,
Zordur..
Ve kirliydi ellerim,
Bu yuzden cocukluk hatiralarimda "elim sende" oyunu yoktu.
Dokunup yuregime kor dan ellerinle,
Beni acilara g'ebe birakip giderken,
Sana son defa dokunamadan,
"el'im sende "demek;
Omrume bictigim mukemmel bir sondu.
Kayıt Tarihi : 20.2.2015 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!