El Hayy Şiiri - Fatma Leyla Deniz

vakit dardı
rengi bozulmuştu gökyüzünün
günü içmişti güneş
kapısını aralamıştı akşamın
annelerde hüznün büyük harfli sesi

korona kâbusu sallanır uykulardan
bir sonbahar bozumu yola çıkarır kış mevsimini
rüzgâra saklanır bir hastanın iç çekmesi
gözlerde ısırgan uykusu
dillerde buğulanmış böğürtlen acısı
baldırandan kararmış damaklar

̶ ölüm hazırlıkta ̶

kasım oynar matemin soluğunda
koronadan ölümleri görürmüş gibi
üşümüş yazlar toplar eller, ellerim, ellerimiz
renkler çiçeklerde ölür
uçuk çoğaltır acılar, acılarım ,acılarımız
sancısı çaresiz. ıssız
seyrettiğimiz ölüm.
toplu mezarlarda bir izdiham

̶ ölüm bölüşülmez ̶

işte bak!
hummalı bir karınca katarı taşıyor cenazemi
ezberleyemediğim bir duayı getiriyor hüt hüt
soluyorum çamların serinliğini
El- Hayy ‘da buluşmayı düşleyerek