El Gibi Şiiri - Ferahmiz Ceylan

Yıllarca sevdiğim, güzel uğruna,
Gurbetilde, yaşıyorum el glbl.
Gün be gün artıyor, figanım ahım,
Bülbülün konduğu, taze gül gibi.

Bağlarında sarı, çiçek açardı,
Açıp etrafına, koku saçardı,
Beni görüp, sevincinden uçardı,
Dallar arasında, minik kuş gibi.

Görmediğim günler, deli olurdum,
Nerde olsa, arayarak bulurdum,
Bulamazsam, çocuklardan sorerdım,
Gülünü kaybetmiş, bir bülbül gibi.

Dağlarının başı, olurdu duman,
Mevlam ayırmasın, kimseyi aman!
Birleşip el ele, olduğum zaman,
Ayrılmaz yanımdan, melekler gibi.

Akşam olup, karanlıklar basınca,
Gül dalında öten, bülbül susunca,
Gizliden varırdım, herkes yatınca,
Avını bekleyen, bir aslan gibi.

CEYLANİ der, sevdiceğim nicedir,
Derdim büyük, şu dağlardan yücedlr,
Gündüzüm karanlık, her an gecedir,
Yolunu kaybetmiş, bir mecnun gibi.

.