El gibi Şiiri - Tuncay Akdeniz

Hicrânı hüzünle bağrımı ezdim
Ağlayan gözlerde coşan sel gibi
Vefakar dostları dolaştım gezdim
Selam alıp vermez olmuş el gibi

Kalmış biçareye kim ümit saçar
Kim gönül fetheder kim kapı açar
Gönüller sevgisiz kalmış bir naçar
Konuşmaz söylemez susmuş lâl gibi

Gönül aşkımızın ışığı yansın
Kalpler gülsün aşkı sevdaya dönsün
Yüksekten uçanlar engine insin
Gönüllerde sevgi açsın gül gibi

Ne güneşe benzer ne yıldız aya
Gurbetinde hasret kaldım sılaya
Şu ömür dediğin gecelik rüya
Bir nefeslik hayat geçer yel gibi

Dokunma insanın iradesine
Sevgi saygın olsun her birisine
Doğru varken yolu gitme tersine
İnsan ol insanca yaşa kul gibi

Kul Tuncay görmedim ne bahar ne yaz
Her yönden esiyor acı bir poyraz
Hak olan her şeye etmem itiraz
Kalmışım biçare düşkün hal gibi