dinle beni
yaşamdan bile güzel olan
Ankara ayazı keyfini çıkartırken saçlarının
bir pay sunsun dudaklarıma
rayihandan.
gel, gidelim buralardan
annemin henüz beni merak etmediği
günün aydınlık saatlerinde,
cebimdeki delikten düşemeyecek kadar geniş
bir kağıt parçasının izniyle
gidelim.
sana kız kardeşlerini ve anneni
bırak demeye dilim varmıyor ancak
görüyorsun sevgilim
toplum da bizi anlayacak değil
sabah sekiz akşam beş bir iş
fazla mesailer,
kafamın içinde dönen katı ahlak kuralları derken
bir yağmur damlasını kıskanıyorum
çenenin altından süzülen
gökten su indiren Allah
rızka da kefil iken
iken iken iken
nasıl nefret etmem aramızdaki kilometrelerden?
düşünüyorum da
yüzün, yeryüzünde kıskanılacak türden bütün güzelliklerin
mezarlığı
gel öyleyse
çünkü, çoktan okundu ruhumun fatihası.
Kayıt Tarihi : 15.10.2020 22:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enes Çakmak 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/15/el-fatiha-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!