adı ile müsemma bir çağlayan akıp geçti ömründen.
çiçeklerden gelinciği,
günlerden cumartesini,
ve geceyi bıraktı avuçlarının kınası kurumamış çizgilerine.
gözlerini çektiğinde gözlerinden,
yanaklarından süzülen sessizliğinde boğuldu kelimeler.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta