El Fatiha Şiiri - Çağlar Bedenli

adı ile müsemma bir çağlayan akıp geçti ömründen.
çiçeklerden gelinciği,
günlerden cumartesini,
ve geceyi bıraktı avuçlarının kınası kurumamış çizgilerine.

gözlerini çektiğinde gözlerinden,
yanaklarından süzülen sessizliğinde boğuldu kelimeler.

yaz gibiydi tarih.
içinin kara kışlarına nispet, sıcaktı olduğundan fazla.
yuva gibi bir yerdi sanki.
odalarında kutsal fındık kokusu.

bahçenin karanlığında,
çimenlere uzandım.
boğazım fazlasıyla düğümlü.
arkasından vurulup düşmüş yalnız bir kovboydum artık.
ve dudaklarım aralık.

dün ile yarın arasında sıkışıp kalmış.

son sürat
uçuruma koşan at arabasını çizmelerimin marifetiyle durdurmaya çalıştım.
durduramadım.

adı sözlüğünde muamma bir çağlayan akıp geçti ömründen.
solgun çiçekler,
öğlene yakın bir sela,
ve bir avuç toprak bıraktı avuçlarına.

ruhuna el fatiha.