El Emel Şiiri - Şair Abdulkadirartıran

Bir renk verir gökkuşağı avucundan gizli
Her şey renk olur, gecelerse yalnız teselli
Sessizlikte değil sensizlikte ben avare
Seven gönül sende ve senden sonra biçare
Dev atlılar bekliyor tarihte bir sonsuz el
Nerdesin varlık içinde güzel? Nerdesin el-emel?
Bir hurafe, sensiz yorgun mekanlarda canlanır
Ahmaklar yalancı aşklarıyla taklidinle aldanır
Gece Nil’in karanlık sularına düşer bir ışık
Tatlı ruhunu gören beyinler bulanık ve karışık
Şam akşamlarında her şarkı mehtap ile
Seni söyler, yüreğinde vardır bitmez bir çile
Vapur çığlığında firar etmiş meçhul bir seyyah
Efkare dalmış dilinde ayrılık bestesi inliyor ah ah
Kemanın hüzünlü sesi tozlu raflarda çağırıyor gel
Nerdesin alem içinde güzel? Nerdesin el-emel?
Gölgelerde seni arıyor bir çift siyah göz
Yetiş kanlı uykusuna söylenmeden son söz
Yırtıyor göğü,deliyor fezayı uğultu ve ıslık
Sana bir yol gider kapında var mı aralık?
Ruhumda fısıltılar var dört bir cihetten
Ey! Melunlar kim ayırır beni ebedi sevgiliden
Buruşmuş tarih sayfaları yırtılmaya namzet
Çöktü üzerine sahte sevgilerin büyük bir rehavet
Korku cennete atılmaksa sensiz başka bir bedende
Azap değildir o zaman yanmak seninle cehennemde
Arıyor bir ama gözyaşları olmuş sel
Nerdesin hayat içinde güzel? Nerdesin el-emel?
Bir tren gidiyor bağrında acı senin semtine
Görmüş ahvalini çarpılmış meçhul bir sene
Boşlukta yuvarlanıyor insanlar Azrail arkalarında
Senin hayalini bile sevmenin sonu biter mezarda
Bir misalde değil bin manada yoksun sen
Bir kelime içinde bin ifadenin sesini kesen
Toprak ıslak, yağmur getirmiş gamı kederi
Aşk filizlendirilir mi böyle temelden serseri
Sırtında asil sevdaların büyük vebali İstanbul”un
Şifa, kayıp şehir Babı-alide gidin bulun
Günün ihtişamında semada bir yıldız mat
Senin en derin halini görmekti dileği hey haat!
Soruyor bir şair seni karıştı ebet ezel
Nerdesin güzel içinde güzel? Nerdesin el-emel?