El Ele Yapışırsak Şiiri - Uğur Musab Şahin

El ele yapışırsak, kollarımız uzanır.
Silah tutan eller değil, kalem kazanır.
Demirden nalda yapılır, kafeste örülür.
Kronik muhalefetin, akıl gözü kördür.
Dili âlim, yüreği zalimlerden korkarım
Bilenlere köle, sevenlerre hizmetkârım.
Hayâsız kadar, hayırsızlığa da aman.
Hadis der ki; "El hay-ü minele iman".
Ayıyı ve dayıyı gösteren parmakta dur.
Kaşınan yeri, gözden önce parmak bulur,
Başarıyı tembele borçludur, akıllı insan.
Koyunlar çobana tutsak, çoban hizmetkâr.
Kalbim “evet”, derken aklım “hayır” diyor.
Çok kararsızım ya, şeytan zaman veriyor.
Dün kaybettiğim, bugün vazgeçtiğim sin.
Ne düşperestim, ne de putperest biriyim,
Herkesten dilemem, senden özür dilerim.
Adam dediğin, eşine “kadınım” diyendir.
peki “kal” diyen mi, “git” diyen mi sevindirir?
Sıcakta yatar, soğukta yakar erkeği kadın.
Ya “arı” gibi sokan, ya “karı” gibi ballı tadın.
Ona vuran densiz, yanında duran" değersiz.
Yaptıklarından fazla, yapacakları önemsiz
Eşini değiştiremeyen adam, işini değiştirsin
“He var”la başlarsan,“ha yok”la bitirirsin.
2009