El Ele Dünyayı Sarmamız Gerek
Sınırlara vura vura başını
Sevda kıyısına çarpıyor yürek
Yaşanılır kılmak için dünyayı
Sevgiyle aşk il örmemiz gerek
Madem yaratıldı dünyada ilkler
Öyleyse ki nedir şu özel mülkler
Unutulmamalı kardeştir halklar
Tüm dünya el ele vermemiz gerek
Boşa sayıldıkça âlimin sözü
Üşütür ısıtmaz ölünün Özüzü
Tapınağa değil şu güzel yüzü
İnsan birliğine sürmemiz gerek
Hakkı kendimizde bulamıyorsak
Gönül yapıp sevgi alamıyorsak
Varıp aşk sazını çalamıyorsak
İnsan sırrımıza ermemiz gerek
İnsan ol ki önce kendini tanı
Hurafenin olmaz dini imanı
Kim dedi Sivas’ta ölüm zamanı
İkiliği içten kırmamız gerek
Derler ki yazgıymış ve tanrıdandır
Özü çürüklerin mayası hamdır
İnsanın şeytanı yine insandır
Kör şeytanı yere vurmamız gerek
Aşalım dağları zulmü kırarak
İçteki kötüyü dışa vurarak
Kardeşçe el ele halay kurarak
Kanayan yarayı sarmamız gerek
Önce varlığı bil doğayla özleş
İnsan ol ki bir kez kendinle yüzleş
Vurguni değil mi tüm dünya kardeş
Biraz kendimizi yormamız gerek
Kayıt Tarihi : 15.6.2006 19:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yasin Vasat
TÜM YORUMLAR (1)