Kırılan bir kalemi yapıştırmaya bile,
Birbiriyle karışmalı farklı iki madde.
Karışmalı karpit oksijenle,
Birleştirmek için demiri de.
Çıkmak istiyorsak en yükseğe,
Buluşalım ortak bir görüşte.
Pekala anlaşıyoruz seninle,
Ayrı ayrı olmuyor işte.
Dost olmaz namert bize,
Yeteriz biz birbirimize.
Bu vakit kaybı niye?
Tahammül yok beklemeye.
Kayıt Tarihi : 12.10.2005 14:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/12/el-ele-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!