El Ele Şiiri - Murat Demir

Açmak istiyorsan sen bu yarayı
El ele açalım el ele gel gel
Bu aşkın içinden akla karayı
El ele seçelim el ele gel gel

Kabahat ne senin ne de benimse
Varlığın canımsa özün tenimse
Şu yüce dağları görmeden kimse
El ele geçelim el ele gel gel

İnce bir vedayla, baharı, güzü
Bırakıp kenarda, bayırı, düzü
İşte sen, işte ben, işte gök yüzü
El ele uçalım el ele gel gel

Bir yere toplayıp sözü, cümleyi
Raflardan indirip, tozu, çömleği
Giymek istiyorsak biz bu gömleği
El ele biçelim ele ele gel gel

Geceli, gündüzlü ortalık pakken
Fırsatımız varken, gülmemiz hakken
Kalbimiz temizken, yüzümüz akken
El ele kaçalım el ele gel gel