El'den Ve'da Şiiri - Onur Ayverdi

Geriye sayılan yalnızlıkların
arasından çıkarken
bana ait üç beş tarif
yanlış yollara saptırılanlar
gerçekleri
doğrusundan ediyor

yaşımı belirten yalanlar
sanki benim yerime
doğmuş gibi
geriye sayılan yanılgıların
gerçeklerini yaşıyorlar

öylece kalırken
yıkılmış haysiyetler
uzak köşede bekleyen adama
bir el sallar gibi gerçekler

kıçıma vurulan nefretlerin
önüne geçmek içindi
nefes alma çabalarım
kimsesi olmayan
bir binada
eşyası olmayan
bir odaydım
duvarımda yalnızlığım asılıyken
hüzne yandaştı
tüm içimden kaçanlarım

kırılmış çıtırtıların
ardı arkası
kesilmeyecek bağırışlarıydım
yanı başına alınmış
hakimiyetler sayesinde
güvenirken
kendime
gereğinden öte
gitse de
gerçekler
gerçek kalabildikleri
sürece
giderler

şimdi

isyanın
günah olarak asıldığı
bir uzak ülkede
sevap olarak asıldım
direklere
gözümde asılan an kadar
yokken kıymetin
ona bulaşacak
elleri kırmalarla
çıktı çatırtılar

kırıkların kol gezdiği
bedenlerde
gecenin korkusunu
çığlığa bulaştırıp
kanla sıvadım

kimseler karışmasın diyerek
atarken benliğimi
uçurumdan
yukarılara
aşağıda kalan ruhum
bana baktı
ve
ben ona
son defa el salladım.