El çek gözlerimden ey karanlık,
bir aydınlık yarınımdan başka ne kaldı…
Dün çocuksu hayallerin peşinden koşarken şu acı gerçekler hepsini nasılda çaldı…
Sor ufuktaki saklı güneşe şu gönül meydanında kim beni benden aldı…
Ayrılığın şafağında, bir bu beli bükük
gölge, birde O vardı…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta