El Bilmez Beni Şiiri - Ali Kara

Beni benden başka kime sorarsın
Sorma canım sorma el bilmez beni
Mecnun oldum dolaşırım çöllerde
Ağızda dolaşan dil bilmez beni

Mekanım bahçedir yerim yuvadır
Üstünde yaşarım yalan dünyadır
Ömür insan için son bir künyedir
Üstüne konduğum dal bilmez beni

Ah vah ile geçti benim bu ömrüm
Sefayla cefayla döndü bir devrim
Yalancı dünyada nerede kabrim
Üstünde gezdiyim yol bilmez beni

Ali Kara hüngür hüngür ağladım
Kimi güldüm kimi kara bağladım
Pınar oldum nehir gibi çağladım
Elimd eçaldığım tel bilmez beni