El Benim Şiiri - Osman Kocaoğlu

EL BENİM

Gidiyorum bir meçhule yöneldim,
Sonu görünmeyen sisli yol benim,
Affeyle Allah’ım kapına geldim,
Semadan inmeyen bir çift el benim.

Gözüm görmez oldu, aklım da şaştı,
Mutluluklar gayrı benden uzaştı,
Gülmedi gözlerim güle ağlaştı,
Bu gönlümden koptu gonca gül benim.

Ağlamak fayda mı verirmiş derde! ,
Hüzün, kaygı, tasa yük oldu serde,
Onulmaz yaralar görünmez yerde,
Kuş kervan geçmeyen tenha çöl benim.

Soran olmaz - ne haldeyim- halimi,
Kılavuz yok kayıp ettim yolumu,
Rabbim sana yalvaran şu dilimi,
Hüsran etme dileğimi sal benim.

Hiç olmazsa senin aşkına doyur,
OSMAN’a acı da rahmetin buyur,
Mutluluktan yana bir çift söz duyur,
Gece gündüz yalvarmaklı dil benim.

12.07.1998
Ankara