El Beni Şiiri - Mümtaz Beğen

Gamdan kasavetten usandım bıktım,
Çaldım kılıcımı gururu yıktım.
Ezildikçe daha yükseğe çıktım,
Yere sığamıyor, sanır el beni…

Bazen gözde, bazen dildeki bendim,
Bazen geçip gitti boyumu fendim,
Bütün zorlukları sabırla yendim,
Zora kıyamıyor, sanır el beni…

Göklerde süzüldüm, yerde süründüm,
Zaman geldi renkten renge büründüm,
Bazı Mansur gibi darda göründüm,
Dara doyamıyor, sanır el beni…

Olanı dara da, yâra da verdim,
Bencilliği vura vura devirdim,
Aşkın ataşını nura çevirdim,
Nara boyanıyor, sanır el beni…

Ne usandım ondan ne de bîzarım,
Ne küserim ona ne de kızarım,
Nicedir onunla canda gezerim,
Yâre varamıyor, sanır el beni…