El Bab Yolunda… Şiiri - Mehmet Macit

‘’Allah, askerimize, polisimize güç kuvvet versin,
Şehitlerimizin mekânları Cennet olsun. Amin.’’

Gelir Türk’ün ordusu,
Kaçar terör tortusu.
Onları haçlı besler,
Haçlıda farklı sesler.
Vur Mehmedim şevk ile,
Dua ettik aşk ile.

Yola çıktı yiğitler,
El Bab’ı sarmış itler.
Uykusuz pek çok gece,
Şehitlik dilde hece.
Halimi kime yanam?
Ağlama sakın anam.

Koptuk eşlerimizden,
Koptuk aşlarımızdan.
Girdik bilinmez yola,
Al Bab’da verdik mola.
Saklanır sinsi düşman,
Elbet olacak pişman.

Soğuk çok üşüyoruz,
Siperde pusuyoruz.
Hain sanki köstebek,
Saldırır öbek öbek.
Bu savaş uzun belli,
Şehit var kırk beş, elli.

Güvenilmez Arap’a,
Silahlanmış araba.
Girilmiyor El Baba,
Masum olmasın heba.
Durduk Arap çölünde,
Öldük Devlet yolunda.

Ne düşmanda iman var,
Ne dostumuz cüretkâr.
Cesetler kokmuş, şişer,
Toz duman sanki mahşer.
Silahlar kolumuzda,
Ölüm var yolumuzda.

Nevalemiz soğuktur,
Duş isteriz su yoktur.
Düşman vermiyor aman,
Dinlenmeye yok zaman.
Tuzaklar sıra sıra,
Alırız derin yara.

Uzağız Ülkemizden,
Şaşmayız ilkemizden.
Kalleş vurur arkadan,
Kan akıyor parkadan.
Güçsüz kalır düşeriz,
Ömür varsa yaşarız.

Vatan onurumuzdur,
Bayrak gururumuzdur.
Şehit olmak şereftir,
Gazilik müşerreftir.
Askerime can kurban,
Yine yazıyor destan.

Mehmet Macit
10.01.2017
Dikili/İzmir