El-Arish Şiiri - Nalan Kazazoğlu

Akşam koşaradım denizden geliyor
Alaca karanlıkta iğneyle kuyu kazıyorum
Bana söz geçmiyor, dönüp duruyorum..

Sırra kadem bassam,
Bavula anıları yük etmesem,
Ardıma bakmadan çekip gitsem...

Demiri alıp köprüleri atıp
Düşlerime tutunup yola çıkıyorum
Her sabah bi limanda uyanmak istiyorum
Bu nasıl sevdadır bilemiyorum..

Kendi yolumda bir denizde yüzüp
Kendimi Arish'te buluyorum
Rotalar rüzgarla değişiyor
Hasret şarkılarını rüzgarlar taşıyor
Kimler, neler beni bekliyor göremiyorum....