....El Araf 7 Şiiri - Özay Sağlam

1033
EL ARAF
Yakamozda oturuyorum
Yakamoz denizde deniz ayağımın dibinde
Nargülü cehennemin dibinde
Bir çay söylüyorum kendime
Bir türkü dilimde

Suskunum aslında
Biraz da dilsiz
Denize bakıyorum

İçimde bir umman ki bir o kadar da boşluk
Cennette sayıyorken kendini kimisi
Kimi cehenneminde

Sağımda hasret
Solumda gurbet
El Araf’a giden bir yol olsun istiyorum yüreğim

İstemekle olmuyor
Aşka vurmalıyım kendimi
Aşkı bana kadehi kadehe vurur kırar gibi daha fazla

Ah o hain boşluk
O aramak
O bulamamak

Saçlarım sakallarıma karıştı kirli
Hayat ağardı
Musa’nın Hızır’ı olmak kolay mı

Ya Rumi’nin Şems’i olmak

Sev dedi ya Allah
Sevmeye çalıştım
Hamsın piş dedi okumaya çalıştım
Ne oldum ki
İçimde bir nargülü
İçimde bir darağacı ki hep kaçmalar gitmeler

Bulutu çok sever
Tombul tombul beyaz bulutlar ısmarlar benden
Yağmurları sorar
Yakında gelecek derim
Nereden bilirsin der ben bilirim derim
Malum olur

Bir onu bilemem aynası olmak isterken

Aynam o olsun isterim o da benim
Ruh ikizim

Tarif et öyleyse hadi beni der en olmayacak şeyi ister benden
Bilir tarifsiz olduğunu

Bir dua olsa da adı
Kifayetsiz kalır yine de dilim
Tarif edersem öleceğimi bilir
Ölmemi istemez yine de

Elimi uzatırım eli pamuktan yumuşak
Öpmek isterim incitmekten korkarım
Sarılırım
Sarılır
İşte bu anın tarifi olamaz burası o El Araf

Cennetim ol
Cehennemim de
Ne yana bakarsam seni göreyim
Sağ kolum belinde
Sol kolum gülünde nar

Yok saymalar ortasında kalsa da yüreğim
Gelmeler nasılsa kıyamet
Görmeler mahşere kalmış

Bu rüzgâr da neyin nesi peki şimdi neyi söndürecek
Ya bu dalgaların sesi
Kesecek mi sesimi
Ah o derya denizin hikâyesi o Yunus’un o Eyyub’un

Sandallarda olsun öyleyse son yolculuğum
Yelkensiz
Duldasız olsun
Sevgiden aşktan başkası yalan
Handa say kendini
Bir yolcu say
Bitmez bir günün kucağında olmaz bir günün sabahında say
Bir ödeyen çıkar elbet bu hesabı
Çıkar bir yere elbet bu yol

Sevgiyse yürüdüğün yol yolun aşksa
Vur öyleyse aşka
Hadi durma vur
Ne sen kırılırsın ne de o
Ne de aşkın kadehi
Sırat değildir gittiğin bu yol vallahi billahi de yalan
El Araf olacak sana o yol

Ah bir anlatabilsem
Bir anlayabilse
Bir baksam gözlerine
Bir baksa gözlerime
Bir el verse gözlerimiz birbirine derya deniz
Akıl sır ermez o zaman aşka
Yürek erir
Yürekten gayrısı yalan yalan aşktan gayrısı

Kaç gündür görmedim güya
Duymadım
Ateş yandığını bilmezmiş bilmezmiş kül olduğunu
Kerem gibi
Görmezmiş kimse Leyla’yı Mecnun gözüyle

Gönül gözüyle görmektir aşk
Yeter ki gönül kör olmasın

Okudur Kuran
Yeter ki oku gönül gözüyle oku
Niye bu kadar karanlık siyahtır dersen eğer
Demek ki sırtını dönmüşsün aşka

Ne kadar açarsan aç gözlerini göz değildir gören
Ne söylersen söyle dil değildir söyleyen
O yürek var ya o yürek
O aşk
Ona ada kendini bırakma ellerini
Kaybolursun
Her yer bir çıkmaz sokak gecelerse şafaksız olur

Git öyleyse hadi alıp başını
Anamın türküsü yanında
Beyaz bir aşk olsun dudağı kiraz
Var git oğul var git yolun aşk olsun
Yolun ağ olsun

Cehennem zenginlere
Cennet fakirlere olsun

El Araf’ta dur ve bekle
Ben görürüm seni
El verdim yüreğine

Anlamayanlar anlamaz anlamayacak
Fazla söze ne hacet mühürlü değilse eğer yürek

Seslen hadi sandalcıya
Çağır sakallı deliyi de alsın aşkın şarabını heya mola vira vira
Çek sandalcı de çek öyleyse El Araf’a

Yönünü ver aşka ve dik dur
Sandal barınağından bir adım ötedesin
Ha sandal barınağı ha El Araf
Ha da senin kolların

Ben kollarında öleyim

Yakamozda otursan da
Yakamoz denizde deniz ayağının dibinde de olsa

Ben bilirim öleceğim yeri de

O yer her yer bana El Araf
O yer benim içimde

Bana her taraf El Araf.

Özay sağlam