Tadılmış aşkların ateşinde,
Yapılmış yanlışların acısı içindeyim.
Gidilecek başka düşlerim yok,
Ben yine senin,
Yine yeniden peşindeyim…
Ayaklarına kapandım büyümeden,
Günahları üstlendim!
Sen sanıp her güzelliği,
Zilini çaldım yanlızlıklarımın.
El aman diyorum,
Aman diliyorum!
Kapına düştüm, eşiğindeyim…
Beni bu yerden yere vuruşların neden?
Kendi ışığına ters düşüşlerin neden?
Bir divan kur!
Yargıcı da sen ol,
Suçlusu da sen!
İyice düşün imkansızları hakladığımızı! ! !
Sen, nefesiyle can veren yeşil zümrüt,
Farzet ki;
Ben de, sonsuzluğun ufka ayrılan,
Yolculuk döşeğindeyim…
21.02.2009 / ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 22.2.2009 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biliyorum senin okumaya yerin dar, benim konuşmaya! ? ...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!