O gün, amaçsızca dolaşıyordum büyük bir alışveriş merkezinde. Ayaklarım, salon bitkileri bölümüne sürükledi beni. Oysa salonumun bir köşesi botanik bahçesi gibiydi. Difenbahya benzeri bir bitkiye takıldım. Yaprakları inanılmaz güzeldi. Tam elimi uzattım, saksıda bir başka el fark ettim. Huzursuz oldum. Başımı kaldırdım, sahibiyle göz göze geldik. İstek ve kararlılığını gözlerinden okudum. Ani bir refleksle çektim elimi.
“Eğer çok istiyorsanız…” dedi.
“Yok” dedim. “Buyurun, önce siz seçtiniz.”
Yüzüne, çok sevdiği oyuncağına kavuşan bir çocuğun mutluluğu yayıldı. Çiçeğin yapraklarını okşarken:
“Evim buraya çok yakın. Bir kahve içmeye davet etsem sizi… dedi”
Anladım, bu bir teşekkürdü.
“Kısmetse bir başka sefere…” dedim nazikçe.
Tamamını Oku
Naime hanımcım Güzel bir konuya değinmişsiniz canu gönülden kutlarım sizi *ELALEM NE DER * sırf bu düşünce yüzünden ne canlar yanıyor..Yüreğiniz çok güzel ,cesaretiniz takdire şayan ben sizin takipçilerinzdenim :))
Sevgili Çğretmenim,
Ülkemizde yaşanan sorunların bir başka versiyonu olan ve yeterince parmak basılmamış soruna gerekli hassasiyeti gösterdiğiniz için sizi yürekten kutlarım....güzel ve iyi seçilmiş bir konu çalışması olmuş....emeğinize sağlık......şiirle de güzel bir final olmuş....nicelerine....
Selam saygı dizelere ve şairesi öğretmenimedir....
Bu gün yadırgadığımız bu güzel insan çok yakınımız, hatta kanımızdan, canımızdan biri de olabilirdi… O’nun yaralarını sarmaya çalışma çabası ve şeffaflığı karşında içimden geçen : “ “ ELALEM NE DER? “ düşüncemden utandım. Küçüldüm, küçüldüm, ezildim… Buradan yazınız öze inmiş harika tebrikler
Sayın şairim, sevgili dost hüzün yağmuru altında okudum yazınızı. Suçlu kim demişsin ya! Suçlu yok, hayatın gerçekleri acımasız yüzü var benliğimizde dimdik ayakta durmasını biliyorsak gerisini boş verin gitsin. Saygım ve sevgimle...
kaleminiz har zaman başarılı, içerik çok önemli toplumsal bir yaramıza parmak basmış
ve bir kez daha bu gerçekle bizi yüz yüze getirmiş, elinize sağlık.
anlayabilmek için iki kere okudum...ve çok da iyi anladım...
farklı bir yaraya parmak basmışsınız ve çok da etkileyici anlatmışsınız...tebrikler can
NAİME HANIM ŞİİRLERİNİZ GİBİ DENEMENİZDE AKICI OLMUŞ ÇABUK OKUDUM ELİNİZE SAĞLIK
Bakışlarının ucunda çırpınırken yüreği
Dinledik mi o sesi, sorduk mu niçin?
Paylaşabildik mi dertlerini?
Ver yalnızlığının yarısını
Al sevgimin yarısını diyebildik mi?
Biz neler yapabildik O’ nu kazanmak için?
Peki,o halde suç kimin?
Evet dediğiniz gibi yaşarken sadece kendimizi değil,karşımızda ki var olanı da düşünerek yaşamak ne kadar güzel.Güzel bir yazı ve güzel bir final ile harika kendimizi sorgulayan dizeler.Yüreğinize sağlık,okurken zevkle okudum.Tam puan ile antolojim de.
Kabul etmek gerekir ki, biz baskıcı bir toplumuz. Yürürken, otururken, konuşurken, gülerken, hep kendimizi kontrol altında tutmaya çalışırız. örneğin; yabancı filmlerde izlediğim, bir teneke kutuyu tekmeleyerek yürümeye özenirdim, gençlik günlerimde, ya da sevdiğim bir şarkıyı ıslık çekerek gezmeyi. yapabiliyor muyuz, asla! Toplum içinde, her evin bacası tütüyor ama içinde ne fırtınalar kopuyor orası meçhul. Herkes, kendi derdiyle kapanmış dört duvarının arasına. kapalılık, toplumumuzda, onulmaz kangrenlere dönüşüyor ama çözüm aramak hep gizli kapaklı maalesef. Konu güzel, anlatım daha güzel. Emeğine, yüreğine sağlık.
Bakışlarının ucunda çırpınırken yüreği
Dinledik mi o sesi, sorduk mu niçin?
Paylaşabildik mi dertlerini?
Ver yalnızlığının yarısını
Al sevgimin yarısını diyebildik mi?
Biz neler yapabildik O’ nu kazanmak için?
Peki,o halde suç kimin?
Evet yaşarken sadece kendimiz için değil,etrafımız da olup biteni veya kişileri de düşünerek yaşayabilmek,paylaşımcı olmak harika duygular,keşke bu dediğiniz gibi olabilsek.Yüreğinize sağlık arkadaşım,baştan sona beğeni ile okudum.Tam puan ile antolojim de.Saygı ve sevgimle.
Bu şiir ile ilgili 92 tane yorum bulunmakta