Bakıyorum elime,
Baş parmağım cüce bir baba.
Yüzü hep dışarı baksa da,
Bağlı karısına, çocuğuna.
Anne çocuklarına düşkün,
Hep aralarında, ortada.
Oğul dilsiz,
Sessizce yol gösterir işaretle.
Anne ve babasının dikilir ortalarında,
Ayrılamaz ikisinden de.
Büyük kız nişanlı, anneye destek,
Ne yapsa yanında, yardımda.
Süslü mü süslü,
Takar takıştırır ayna karşısında.
Küçüğü kıskanır, her an onunla.
Bir şey olsa birine,
Koşarlar hep birden, ânında...
Kayıt Tarihi : 14.3.2007 11:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ellerimi insanlara benzeterek yazdığım karalamalar... Hayatımızda çok önemli uzuvlarımızdan biri olan eller; bir düşünsek ne kadar önemliler...Bir aile onlar, fertleri var beş tane...
![Halenur Kor](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/14/el-ailesi.jpg)
(Eklenme tarihi:08.10.2008)
Aşkın gözleri mavi değilse
Sevgi sözcükleri olsun mavi
Geceyi gündüzlere katan ise
Rüyalardaki umut olsun mavi
Gök kubbenin renkleri ise
Duygulandıklarım olsun mavi
Sen,ben,o,bizlerden biri ise
Sevmeyi bilen birileri olsun mavi
07/ekim/2008
Ahmet Nuray-özel insanlar için yazdı
Ahmet Nuray
Kuantum Düşünce Gurubu Başkanı
www.ahmetnuray.com
www.kuantumdusunce.net
TÜM YORUMLAR (20)