Gözleri okyanus bakan bir adam tanıdım
Dalgaların nemi saçlarından sızıp gelen
Kaç yıl ıskaladı bilemem
Şakaklarına yaşam dolusu yalnızlık ekleyen..
Yalnız efe meydana diz vurdu
heybesinde hasret birikintisi
gözlerinde çiğler biriktiriyordu
geçmişin emaneti yara izleri
vakitsiz telaşın ortasında
zihninde nice kelime vardı oysa
hayallerden örülü atkı boynunda
gömdü kendini suskunluğa
yıkılmış şehrin son kalesinde
rüzgara direnen sancak misali
varlığı ne zaman
belirirse yaşantımın ufkunda
o sahne ve kısa metraj canlanacak
göz kapaklarımın ardında
el adamı uğurlar ola..
21.09.2007 çamlıca
Kayıt Tarihi : 14.11.2007 17:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gömdü kendini suskunluğa
yıkılmış şehrin son kalesinde
rüzgara direnen sancak gibi
varlığı ne zaman
belirirse yaşantımın ufkunda
güzel dizeler saygımla
TÜM YORUMLAR (3)