Şöyle söyleyelim. Bir kişinin kendi çalışması ile insanlığın geldiği bu günler düzeyine gelmesi olası mıdır? Ve bugünün kolektif sahipliklerini de bir kişi ortaya koyabilir mi? Ki bugünkü yedi milyarlık emek sarfıyla ancak kolektifin ortaya koyduğu bu kolektif sahiplikleri; bir ya da dünya çapında irili ufaklı bir kaç yüz bin kişinin sahiplikleri olabilesindiler!
Kolektif mirasla olan zenginliklerin; mülk sahipliği hakkıyla efendilerin eline verilmeleri bu nedenlerle meşru değildir. El sahipliği; özel sahipli yapı içine geçiş ritüelleri içindeki seanslarla bu geçişlerin kod çözücülüğü olacakken; ön ittifaklı kolektif vekâleti eline geçirmekle, yanıltma olmuştur. Oyun olmuştur. İllüzyondur. Bilgisizliğin sömürülmesidir. Kişiyi kendisine, kişiyi toplumuna, kişiyi bilincine ve kişiyi emek gücüne yabancılaştırmadır.
Mülk sahipliği ajitasyonu (kışkırtıcılığı) sizin de mülk sahibi olacağınızı çağrışırsa da, çağrışması doğru gerçekleşecek olması doğru değildir. Herkesin mülk sahibi olacağı mantığı, kolektif yapıya dönmek olur. Zaten siz herkesin tüketim hakkı olan sahiplik içinde çıkmakla; herkesin değil de kendilerine rızk verilenlerin her tür nimet sahipliğiyle tüketim hakkı olduğunu kabul eden yeni bir yapı içine geliyor olmaktasınız. Bu size de çıkar olma görüntülü yanıltmadır. Doğrudur. Bir kişiye çıkacaktır. Ama o bir kişiye çıkması için birçok kişi de kaybedecektir. Oysa kolektif sahiplik kaybettirme üzerine değildi. Herkesin emek gücüyle mevcut olan her şeyle yararlanması ve çalışma koyması üzerindedir.
El mantığı kaybettirerek kazandırmadır. Bu düzene göre bazı kişiler dışında herkesin her şeyi kazanması olası değildir. Ama kazanma ve kaybetmenin sürekli olması için de kazanmayı, tükettirmeyi hedeflenir. Yani herkes kazanır! Pekiyi de kaybetmeden kazananının olamayacağı bir yerde herkesin kazanması nasıl olasıydı? Vaatten, vaat kazanmakla olasıydı!
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta