sevilmekten usanan kadın sigarasını yakmıştı
bir tiyatro sahnesinde iki oyuncu yapay gülücükleriyle
ümitasyon bir aşk oyunu oyuıyorlardı.
söylenen yalanlar kadına aitti.
yalanları kadın ayakustu bir şehirin gezmelerinden çalmıştı.
sana diyecek son söz
ben sana bir yazı yazsam
kadın aklıma gelir ben biraz daha tükenirim.
öyle el gibi durma
elim zaten senin aşkını taşıyan kalbinin nasırıyla kaplı.
Kayıt Tarihi : 31.1.2004 21:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Cayıklı](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/31/el-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!