Ön ittifakı yapan gruplarla, grupların kendi kişileri şunu iyi öğrenmişlerdi. İttifakı yapan güç, totem mesleği olan üretim hareketi içindeki kolektif gayret ve çabalarının takasıydı. Gayretin, çabanın veya şimdiki emek gücü dediğimiz sürecin önemi, grup ve kişi ve ittifak hafızalarını kazınmıştı.
Bu şimdiki toplumun ve devletin devamlılığıdır. Kişi unutsa devlet ya da toplum unutmaz. Toplum, toplumsal hafızayla çalışır. Bu toplumsal hafıza kişisel değil, kolektif hafızadır. Kişiye bağlı değildir. Kişi ölse bile kişinin kendisinden ve bilincinden bağımsız oluşla kişinin dışındaki özne nesle koşullardan ötürü toplum hiç bir şey olmazla yoluna devam eder.
Totem mesleği olan gayret, çaba, gruplar arasında takas oluyordu. Ki bu taraftaki grubun gayret ve çabası karşı totem grup eliyle kundura, kumaş oluyordu. Bir grubun "totem meslekli emek gücü" karşı grubun farklı kullanım değeri olan totem mesleğine karşılıktı". Kimi kişiler; bu çaba ve gayret olan çalışmanın iyice farkına varmışlardı. Totem mesleği olan bu kolektif işi iyice düşünme etmişlerdi. Üzerinde kafa yorup, fikir jimnastiğini yapmışlardı. Çalışma ve çalışmaları kutsaldı. Bu tarz anlamayla kutsal oluş her şeyi açıklıyordu aslında.
Kişinin kendisi, grubu gibi üretemezdi. Kişinin kendisi grubunun yerini tutamazdı. Kişinin kendisi, ne kadar çalışırsa çalışsın birim zamanda grubunun çalıştığı kadar bir işi ortaya koyamazdı. Bunun farkına da varan kişiler düşünce dalınçları içindeydi.
Tamamını Oku
