Önce ılık ılık indi
Yavaş yavaş
Gözlerimden yaş
Gökyüzünden binlerce taş
Ellerimi ıslattı gözyaşlarım
Ellerimi yıprattı
O mavi çakıl taşlarım
Islak ellerimle tuttum
Çakıl taşlarını
Boşandı yağmur gibi
Yanaklarım çelik grisi
Bir ışık saldı yeryüzüne
Bir mahkumun düşlerine döndü
Yaşadıklarım
Ölümü özledim ilk defa
Azrail bir tek bana gelmedi
Ekvator çizgisinde bir asker can veriyormuş
Kayıt Tarihi : 7.4.2007 20:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!