Sığda birşey arama, derinlere doğru bak,
Herşeyin dışı kabuk, sen gönülde ateş yak.
Başındaki kavukmuş, üstünde varmış yokmuş,
İnci, altın yerine; bilim bileziği tak.
Kafes altından olsa; vatana hasret bitmez,
Gün gelir, zaman olur; ifadeye laf yetmez.
Gönül gözü, hal dili merhemdir çok yaraya,
Böyle yürek taşıyan, çareleri tüketmez.
Her çiçekte bal olmaz; arılar bunu bilir,
O gelirken hayata, Hakk'tan bilgiyle gelir.
İnsanlar öyle mi ya; herşeye muhtaç, masum;
İyiyi ve kötüyü ancak burda öğrenir.
Madem ki biz muhtacız eğitime, bilgiye,
Kıvamına ulaşan lâyık olur ilgiye.
Adamlık böyle başlar, şimdi yoldasın artık,
Tevazuyu rehber et, sana dost olsun diye.
Yüreğinde iyilik, elinde hüner olsun,
Severek yap işini, her gönle sevgin dolsun.
İşin başıdır sevgi, gün gün ummana döner,
Birgün gelir tarlanda ektiğini bulursun.
14.09.2016
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 15.9.2016 14:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatın öğrettikleri...E.Ö.
TÜM YORUMLAR (1)