Ektiğin Neyse O Biçilir Şiiri - Gülden Işık

Bu kadar mı koptun geçmişinden
Bıçak gibi saplandı sözlerin cana
Dilin düşman aratmayacak kadar sırtından vurdu iyiliği
Gönül bağını tarumar etmeyi ezberlemiş gibiydin önceden

Paramparça ettin toplanmaya heveslenen hoşgörüleri
Kendine inandırdığın yalanlarını dağ ettin sevgi üstüne
Ulaşmayı zorlaştırdın aslı bilinen doğrulara
Hangi vefasız, hangi unutkanlık ektiyse bu nefreti yüreğine
Yeminleri hiçe saydırdın bedduaları sevindirerek
Öyle yaraladın öyle yaraladın ki kanattın af etmekten yorgun düşen kalpleri

Yine de sus dendi haykıran tüm kırgınlıklara
Kötülük kendi ayağına dolanır dendi
Mızrak çuvala sığmaz dendi

Ondandır seslenişine hiçbir şey olmamış gibi gülen cümlelerle cevap vermeler
İster bil, istersen bilme bu kıymeti
Ektiğin neyse o biçilir bu hayat tarlasında...