Eksilmelerim Şiiri - Rıdvan Cankiç

Senden sonra o kadar eksildim ki,
O kadar kayboldum ki,
Kendimi bulamıyor, tamamlayamıyorum.
Yardım et, lütfen.

Gözlerimi, gözlerinin içinde bıraktım.
Artık senden sonra her yer karanlık.
Kulaklarımı sesinin rüzgarında bıraktım
Artık bütün dünya sessiz bir film.

Dudaklarım, dudaklarının üzerinde kaldı.
Artık sadece duymak değil konuşamıyorum bile.
İçimden sadece sen sesi çıkıyor.
Sessiz, ıslık gibi, rüzgar gibi.

Dilim ise seni öptüğümde dilinin üzerinde kaldı.
Senin sevdiğin yemeği bile pişirsem tad alamıyorum
Sonra koku alma yeteneğimi kaybettim
Sanırım senin kokun ciğerimde kaldığı için oldu.

Her yerde, herkeste, her çiçekte senin kokunu arıyorum.
Sonra dokunma duyumu kaybettim.
Tenine , saçına, dudağına dokunduktan sonra.
Ellerim hiç bir şeyi hissetmez oldu

Hiç mi bir şey kalmadı diye sorarsan
Var tabii, bol bol gözyaşım ve uykusuzluğum var.
İşte bu kadar eksik, bu kadar kayıbım.
Yardım et bana, lütfen.