Eksilmeler Şiiri - Onur Yaşar

eksil-me-ler

günden güne büyüyen, içimde kök salan yorgun bir gece gibiydi gözlerin
zeytin siyahı gecenin duyulmamış, müzmin bir kokusuydun
bir ocak güneşinin ilk yansımalarında aklımla oynadım
oturup seni düşündüm
hiç yaşanmamışlığın o ürkütücü yazgısını düşündüm
sonra mevsime bir haller oldu, yollar aldı yürüdü başını, dağ kanadı, kırıldı serçeler
pencerelerde

sevgilim
anlamalıydım
ne bir mevsimdi aramızda duran ne de kirli bir duvar
gözlerin uzak limanlara çekilmişti, bense yamacına yağmaya çalışan
bir kırkikindi yağmuruydum
bozkırın yuttuğu, sarı sıcağın buharlaştırdığı bir yağmurdum
günden güne büyüyen, içimde kök salan bir sussuzluk gibiydi sesin
aklımla oynadım
sesini duymak istedim! sesini düşündüm! şehirler kırılırken ve can göbeğinden yırtılırken şeytanlar
hiç olmamışlığın kasvetini düşündüm, sesin kulalklarımı parçalarken

sevgilim
elbet büyüyeceğiz kendi olmamışlığımızda
tenimizi parçalayıp geçen yokluğumuzda büyüyeceğiz elbette
ıssızlığımızı unutacağız, eşyalar kırılıp çöpe atılacak, yeni bir kente gideceğiz
sessizce çekilecek aklımızda duran o düşman- o hasret-

kendi olmamışlığımızda- kaç yaşam duracak aramızda
kaç bardak kırılabilir dolup dolup taştığında
kaç defa gece ile gündüz kırılabilir cam parçalarında
ve sevgilim kaç defa diriltilebilir dudaklarımızdan dökülmemiş o kelimeler

günden güne büyüyen, içimde kök salan gözlerin
oturup seni düşündüm
zamansızlığı düşündüm tik takları parçalanırken saatin
aklımla oynadım

behram onur