Eksiliyorum Şiiri - Süleyman Düzgünoğlu

Zaman tünelinden kayarken hayat,
Büyük konuşup da yarını etme vaat,
Son yarın belkide bugün bu saat,
Özlemim çoğaldıkça ben eksilirim.

Tadı damağında kalır kaç olsa da yaşı,
Sen doldukça ben eksilirim musalla taşı.
Gittin ya şimdi dayan yüreğimin başı,
Hasretim çoğaldıkça ben eksilirim.

Çok eksiksen kemale gelmiştir yaş,
Eksilenler pişirdi beni yavaş yavaş,
Her eksilişte alıştı yürek oldu taş.
Baş tahtan yazılınca ben eksilirim.

Sevinirim sevdiklerimin nefes alışına,
Doğarken geçtik sıraya ölüm iştimasına,
Azrail tacını takmadan hayalsizin başına,
Eksiltme dostumu erken Allah aşkına. 23/08/201