Eksiliyorum. Şiiri - Nurcan Çelik Yalun

Karardım yine bulutlar gibi
Ha yağdım ha yağacağım sessizce,
Bereketi yok artık düşen tanelerimin
Daha çok kuraklaşıyor ruhum, eksiliyorum sanki..

Anlam yaratmaya çalışıyorum manasız tutunuşlardan,
Görenler rengârenk bahçemi gerçek sanıyor.
Elimde bir fırça hayatımı yeniden boyamaya çabalıyorum
Ruhum yorgun gecelerin siyahında esir kalıyor.

Bir bebek gülüşüne hasret kulaklarım,
Yeniden doğumların müjdeli haberleri gelmiyor nicedir.
Oysaki yenilenmeye nasılda muhtaç beş duyum,
Nasılda bekliyorum yeni doğacak günü, gecelerime inat…

Bir ince sızı geçmişin bilinmeyen bir diliminden
Tarifsiz acı veriyor ömrümün son çeyreğinde.
En çok ta vefasızlıklar, sahte dostlar yakıyor canımı
Dün yanımda, bu gün yarınımda olmayan…

Bundan böyle sitemlerim kendime,
Ne dünüme ne dündekilere,
Eksiliyorum… Farkındayım!
Bir ben kaldım bir de yüreğim
Bu kadarım işte…

Nurcan Çelik Yalun