Yani sessizim,eksiliyorum,
Çoğalmak derdi hiyerarşinin en tepesi,
Oysa, azalıyorum,eksiliyorum......
Ben ile kavgamda ben kaybediyor, bana yeniliyorum........
Güne gam vuruyor kızıla dönüyor.
Denize kızıl bir top düşüyor.
Güneş,martılar kırmızı topa uçuyor,kayboluyor eksiliyor.
Gün eksiliyor sonra yarına yitirdiklerini taşımadan azalıyor.
Yeni bir gün sonra,
Beynimin kıvrımlarında,
Hasret çoğalıyor tüm eksilmelere inat,
Ah üstad hayat,
Sol mememin altındaki cevahirde eksiliyor,
Zaman eksiliyor,
Ben eksiliyor,
Kavgam eksiliyor,
Hasret çoğalıyor güneşin kızılına hasret.....
Kayıt Tarihi : 21.2.2008 22:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!