Dağlar yıkılır, güneş doğar belki
Sevdiğin bir gün geri döner
Güller yeniden açar belki
Hayal değil düşlediğin bir umuttur
Dün değil beklediğin yarındır
Uzat ellerini doğan güne karşı
Ve dağılsın bulutlar üzerinden
Yıkılsın dağlar ayaklarının dibine
Güneş yine parlatsın saçlarını
buğday başağı
Hayal değil düşlediğin bir umuttur
Dün değil beklediğin yarındır
Ağlama artık yeter, sil gözyaşını
Soluduğun bir kara sevdadır
Ölümün koynunda bir nefes değil
Dağılır giderim şafaktan şafağa
Damarlarımdan kan eksilir
Gözyaşın sicim gibi yanaklarımda
Ağlama artık, yeter ağlama...
Bağır bağır bağırdım bütün bir zemheri
Kimse duymaz oldu sesimi
Karlar altında kaldı umutlarım
Sen ağladın ve eksildi hep bir yanım
Ağlama artık sil gözyaşını
Soluduğun bir kara sevdadır
Ölümün koynunda bir nefes değil
Hayal değil düşlediğin bir umuttur
Dün değil beklediğin yarındır
Gökçeada 2000
Kayıt Tarihi : 20.3.2002 01:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!