Eksilen yanım Şiiri - Erhan Ünlü

Ben o günden sonra
Düşlerimi
Hayallerimi
Umutlarımı
Yıldızlara astım.
Kimi zaman karanlığa gömdüm,
Kimi zaman,
Kızıl şafağın bağrına bastım .
Neredeyse ;
Çeyrek asırlık ömür geçti üzerimizden ,
Uzun zamandır soramadım sana ,
Nasılsın diye?
Sen de beni hiç soramadın
Nasılsın diye ?
Biraz çekindim aslında ,
Biraz da korktum açıkçası .
Niye çekindim ?
Neyden korktum ?
Ben de tam olarak bilmiyorum.
Hani diyorlar ya ;
"İnsan zamanla alışır"
"Yokluğunu unutur"
O tam olarak öyle değil işte,
Zamanın unutulduğu bir şey yok
Eğer ki yürekten sevdiyse
İnan ki zaman bahane .
Unutulmuyor hiç bir şey
Sadece acılarını seviyorsun.
Zaman seni tüketiyor
Sen zamanla yok oluyorsun.
Ama biliyorum
Daha yaşayacağımız
Çok acımız var ,
Bu ilk te değil
Muhtemelen son da olmayacak.
Yüreğimizi serinleten bir şey olur mu ?
Bel ki hasbelkader
Bir gün karşına çıkar
İyi olduğunu görür
Ve bir kez de olsa sarılırsam
O zaman
Yüreğimiz az da olsa ferahlar .
Belki bedenin uzaklardadır
Belki tenin başka bir ten de terliyordur
Ama unutma ki
Sen hep bendesin
Ve ben de kalacaksın
Bir sonsuzluk olarak.
İnsan yarım kalmayı öğreniyor
Yarım yaşanılır mı ?
Bir yanın eksikken nasıl yaşanır.
Ama hep geride kalıyorsun hayatın
Her şeye geç kalıyorsun
Hep bir geç kalmışlık .
İnsan belki yarım yamalak Yaşar
Ama bir yerde hayat duruyor
Çünkü senin tamamın yok
Eksik kalan bir yanın var.
Bu hayatta birer figüranız ;
Kimi mutlu
Kimi eksik
Kimi hüzünü iyi oynuyor
Kimi acıyı iyi çekiyor
Kimi ölümle yaşam arasında gidip geliyor ,
Herkesin farklı bir hüneri var
Farklı bir yeteneği var işte .
Bu evrende
Ben Seni unutamadım
Unutamadığım için
Eksik kaldım
Hüzünlerle
Acılarla yaşamayı öğrendim .
Bu da benim
Bu hayattaki rolüm oldu.
Bunu becerebilmek için
Eğitime de gerek yok
Zaten birebir yaşıyorum.
Onun içindir ki
Rolümün en iyisini yaptım .
Aslında ben normalde
Konuşkan biriyimdir.
Ne kadar konuşmak istesem de
Artık bıçak gibi kesiliyor
Cümleler boğazıma takılıyor
Yutkunuyorum cümleleri
Susuyorum
Öylece kala kalıyorum.
Tekrardan derin nefes alıyorum
Hiç bitmeyecek gibi soluğum
Ama tükeniyorum işte !
Senden sonra
Sana birkaç şiir yazdım
Çünkü hepsini sana
Senin için yazdım.
Okumanı da çok istedim
Ama bir türlü ulaşamadım sana
Neredeydin
Nasıldın bilmiyorum ?
Bir şeylerden korkuyordum !
Ya tanımazsa
Ya mutluluğunu bozarsam
Oysa ki huzurunu
Hiç kaçırmak istemiyorum
Mutluluğunu bozmak istemiyorum
Hep huzurlu ol
Mutlu ol
Kendine iyi bak sevdiceğim
Burada yalnız da değilim
Hep bendesin
Seninle uyanıyorum seninle uyuyorum
Günüm seninle konuşmakla geçiriyorum .
Ben kalan ömrümü de
Seni düşünmek le geçireceğim .
Çünkü halen bir yanım sende
Halen yarım kalan yanımsın
Sen hep bende - benimlesin .
Gittiğim yolda sen
Düşümde sen
Ve inan ki insanın bir yani eksik olunca
Eksik yaşanılmıyor .
Böyle yaşamak ta çok zor
Daha ne kadar yaşarım bilmiyorum
Umudum var mı ?...
Umudum sensin ...