Her seferinde, küçük küçük eksildiler,
O eski aşklar gibi, bilincimin altından kayarak.
Ben mi kayboldum o rüyalarda,
Yoksa o rüyalar mı kayboldu bende?
Sessizlikte yankılanan bir inilti gibi,
Duraksadım, sustum, parçalarımı topladım.
Feryatlarım, bir şarkının, bir şiirin kelimelerindeki ahenge dönüşsün dedim,
En azından notalarda yaşam bulayım.
Ama o şarkılar da eksik kaldı,
Sözleri karanlığa yazılmış bir masal gibi.
Şimdi ise, sessizliği dinliyorum,
Kendi içimde yankılanan boşlukları.
Bir gölge gibi süzülüyorum zamandan,
Ve yine eksiliyorum, fark edilmeden.
F.Ç.
Kayıt Tarihi : 7.2.2025 18:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!