Eksildim Senden Şiiri - Hakan Gümüş

Ben sadece sevdim seni,
Ne bir hesapla ne de bir beklentiyle…
Varlığın iyi gelsin diye geldim,
Yanında eksilmeyeyim diye çabaladım.
Ama sen hep başka bir yerden baktın bana,
Kalbimle konuşamadın,
Çünkü kelimelerimin derinliğine hiç inmedin.
Zamanımı sana ayırırken,
Gözümde değil, içimde büyütüyordum seni.
Günün karmaşasında bile aklımdan eksilmezken adın,
Sen bir sessizliğime bin anlam yükledin.
Ben uzaktaydım, ama kalbim hep yakındaydı,
Sen bunu görmeden,
“Unuttun beni” deyip sırt çevirdin.
Ben seni kırmak istemedim,
Ama sen kırılmayı seçtin —
Belki de en çok ilgimi test etmek için sustun,
Ama sevgi test edilmezdi, yaşanırdı.
Bense sustukça değil, anlattıkça sevebilenlerdendim,
İşte bu yüzden, her susuşun biraz daha uzaklaştırdı beni.
Sonra, seninle konuşmaya çalıştım,
Bir tebessümle sarılalım istedim her şeyin üstüne,
Ama sen bakışlarını kaçırdın,
Sözlerimi yarım bıraktın,
Ve ardından geceye karıştın,
Ben ise yine cevapsız sorularla kaldım baş başa.
Şimdi düşündüğüm tek şey şu:
Ben mi çok şey hissettim,
Yoksa sen hiçbir şeyi tam hissetmedin mi?
Çünkü ben her gelişine sevinirken,
Sen her mesafeyi bana yükledin.
Kalbini açmadığın birine,
Kendini anlatmak, ne kadar da yorucuymuş meğer.
Ben artık kızgın değilim,
Ama ne yazık ki, içten içe biraz daha eksildim senden.