Eksildik birer birer
Sonbahar yapraklar gibi
Daldık sonsuz uykuya
Kalanlar ağladı yalnızlığına
Gidenler kadar gelenlerde çoktu
Ne yazıkki yerlerini dolduracak yoktu
Unutulmuştu nice nice nesiller
Her gün yeniden başlıyordu seferler
Dünyanın kanunuydu bu
Başlangıçtan beli belliydi sonu
Bir yanda gözlerini yeni açanlar varken
Diğer yanda kapanıp toprağa karışıyordu beden
Kim kabullenirdiki bu gidişlere
Hele o apansız gelen seller gibi
Yine zamansız giden ölümlere
Yanarız yanarız gençliğinde gömülenlere
Elbette yoktu ne çaresi nede çozümü
İnsan birkez sonsuza dek yumdumu gözünü
Sönüyordu yaşamı hazıl olmadığı bir anda
Ömür bir rüyaydı sanki iki kapılı bir handa
Gidiyoruz razı olsakda olmasakda
Kayıt Tarihi : 24.11.2005 10:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
arkada güzel şeyler bırakarak gitmek nasip olsun herkese..
tebriklerimle sn işler...
TÜM YORUMLAR (2)