Eksildiğim Şiiri - Serkan Gebel

Zamanın önünde arkasında olmakla tutunamıyorum,
Sanki işlemiyor gözlerimde donan kareler sakin öylece,
Hepsi akıyor kendi yönlerine,ortada sabit bir sen bakıyor,
Alıp götürüyor benliğimi,sensiz her heceyi bıraktım oluruna

Demiştim diye başlayan hiç bir sözün sonuyla ilgilenmez oldum,
Hatırlanan ne varsa unutmam gerek,sensizlik ağır taşıyamıyorum,
Gelenler götüremiyor geleceğe,edilen sair sözlerle avunamıyorum,
Akıp duruyor sessizliğim,bir başıma atılı kaldım özleminin koynuna.

Her sözü ayrı tartıp diziyorum bir bir gönül kapımın eşiğine,
Eziyorum manası kalamamışları,kazıyıp atıyorum zihnimde,
Temizlik vakti geldi,vicdanda sıkıntı yok alabildiğine sakince,
Bir çaresizlik oldun yerine koyamadığım,baş koyduğum uğruna.

Kolay sanma sensizliği,ruhuma oyulmuş kanamayan yara,
Yüreğim sustu,adını eksildiğim koydum taşıyorum yarınlara,
Varlığın sonsuzuma hasretliğim,canıma canını katamasanda,
Ne varsa sana dair yığdım odama,sarılıp yatıyorum koynuna.