Eksildi Şehir Şiiri - Safiye Çakır

kulaklarımın uğultusuna beddualarla astılar adını
kestiler aklımın iplerini gece çığlıklarıyla

ve gittin
ayak seslerin vardı şehrimin kaldırımlarında
şimdi koca bir unutulmuşluk sokaklarda
ondandır her yağmur damlasının gözlerimde okyanus oluşu
ondandır şiirlerimin güz gelmeden yaprak döküşü

önce ayak seslerin terk etti

eksildi şehir

gözlerinin kıyılarıma vuruşu
depreşirdi küskünlüğüm denizin mavisine
artık gelmelerin değil yüreğimin beklentisi
giderken bıraktığın boşluktu yerini bir türlü dolduramadığım

bir avuç kurşunu piç edip rüyalarıma
şimdilerde hayalleri yaşatmak değil hayaller öldürüyorum
sağır şehirlerden selam beklemekten değil yüreğimdeki ağrılar
şiirler yolculuyorum geri dönüşü olmayacak yollara

bıraktım düşünmeyi salıverdiğimde akıl iplerimi

sigaranın dumanına saklandı yalnızlığım
güz düşmeden yaprak döküyor şiirlerim
sübyan bir gecede ölüm kokuyor yalnızlığım
ölüm uyumak değil yar
seni getirmeyecek yürek ağrılarım
artık umudu umutsuzlukla yıkamaksa aşk
anladım yolcu yolunda gerek